Waarom is natuurvoeding duur?

Natuurvoeding is duur. Het prijsverschil met gangbare producten kan oplopen tot 100%. Een paar overwegingen om tot een betere keus te komen.

Biologische aardbeien worden niet anders gegeten dan de gangbare, maar de smaak is beter, er kleven geen restanten bestrijdingsmiddelen aan en teeltgrond en oppervlaktewater worden niet besmet met gif. De modernisering van de Nederlandse landbouw leidde tot overbemesting, intensief gebruik van bestrijdingsmiddelen en bio-industrie. De nadelen (teveel nitraat en fosfaat in de grond, verzuring van de lucht, residuen in voeding, dierenleed) zijn nauwelijks verwerkt in de gangbare prijs van de producten. Deze worden afgewenteld op het milieu en de burgers. Een klein voorbeeld: de prijs van drinkwater in Groningen is in 2003 verhoogd doordat kostbare nieuwe schoonmaaktechnieken nodig waren door regelmatige besmetting met landbouwgiften in het oppervlaktewater. De biologische producenten nemen genoegen met lagere opbrengsten maar met een betere kwaliteit.

Er zijn nog twee redenen waarom natuurvoedingsproducten duurder zijn dan gangbare. In de eerste plaats de lagere opbrengsten. Een biologische boer die melkvee heeft, krijgt een hogere prijs voor zijn melk. Door de koeien niet op te jagen met veel krachtvoer en weinig ruimte, geven zijn dieren 20 tot 30% minder melk. Een akkerbouwer die geen gifpiepers teelt, moet ook rekenen op fors lagere opbrengsten. De tweede reden is de kleine schaal van de handel in natuurvoeding. Er zijn maar een paar groothandels die zo’n 250 natuurvoedingswinkels bevoorraden. Vergelijk dat met zesduizend supermarkten die gemiddeld tien keer groter zijn dan de biowinkels. Kortom, de groothandelaren die het product naar de winkel brengen, kunnen hun kosten niet uitspreiden over veel afnemers en zijn dus duurder.